| Omschrijving |
|---|
|
De Zeumer 1989-2 blz. 21 INHOUD blz. 22 Van de redactie blz. 23 Programma Heemkundig allerlei blz. 24 Bij de voorkant blz. 25 Foto-archief blz. 25 Bidprentjes blz. 26 Van de Jaarboekredaktie blz. 27 Stand van zake fusie blz. 31 Te koop blz. 31 Expositie Sociaal Historisch centrum. Historie blz. 32 Een oude schuur gesloopt in Beesel. Genealogie blz. 36 Genealogische aantekeningen: Baenen. Dialektologie blz. 40 Gehoord in Swalmen......... |
| Tekst |
|---|
|
Briekhurgers hv St. Jozefweg 66b - telefoon 2920 - Reuver Als het gaat om: sierhesuatingen steenstripnen stenen ' ‘ GARANT-SCHOENEN ' SCHUEIVE/V - 3mm LEDEBWAREIV 4 PEDICUREIV' ' JULIANASTRAAT'ZI - BELFELD TELEFOON 04705-12623 |
|
Asselt aan de Maas. door: D.J. v.d. Ven. Geschiedenis van Asselt. ( ca. 1930 ). (Overdruk uit ”Den Limburger Koerier”) ”Roerstreek” uitgave Heemkundevereniging Roerstreek. Deel 1 t.m. 9 (1969/1977, 1969 dubbel) Eigenaar: P. Boesveld‚ Gr. v. Prinsterenstr. 15 7391 K8 TWello. Een koop: f 100,- EXPOSITIE SOCIAAL HISTORISCH CENTRUM Het Sociaal Historisch Centrum voo Limburg bestaat in oktober 1989 veertig jaar. Bij gelegenheid van dit jubileum zal het Sociaal Historisch Centrum een expositie organiseren onder de titel ”De vlag dekt de lading”. Deze tentoonstelling wordt gepresenteerd rond de collectie vaandels, die in het bezit van het Sociaal Historisch Centrum is. Het thema van de expositie is de geschiedenis van vak- en standsorganisaties, sociale organisaties en bonden, zoals die zich presenteerden door middel van vlaggen en vaandels. De tentoonstelling is geografisch en thematisch representatief voor de gehele provincie Limburg. De expositie loopt vanaf 7 sept. t/m 5 oct. 1989. Gouvernement, Limburglaan 10 Maastricht. De expositie is geopend: maandag t/m vrijdag. 09.00- 17.00 uur. Groepsbezoeken onder begeleiding op aanvraag mogelijk. Nadere informatie: Sociaal Historisch Centrum voor Limburg, Boschstraat 73, 6211 AV Maastricht. Tel 043-250141. |
|
Historle EEN OUDE SCHUUR GESLOOPT IN BEESEL Op 10 februari 1989 zorgde een felle windstoot er voor, dat het laatste restje dak en een geveltOp van een oude schuur naar beneden stortte. Door dit "natuurlijk ver— val" werd de eigenaar gesommeerd om het totaal verval— len gebouw met spoed op te ruimen, omdat het niet al— leen een slordige aanblik bood maar ook gevaar oplever— de voor de naaste bewoners. De eigenaar was maar wat blij! Bijna 2% jaar had hij vergeefs getracht deze schuur te slopen. Ze werd niet meer bedrijfsmatig gebruikt en had voor de eigenaar dus geen economische waarde meer. De Gemeente Beesel echter hield de sloop tegen omdat zij van mening was, dat dit historisch en beeldbepalend pand voor het dorp Beesel behouden moest blijven. Er gingen zelfs stemmen op binnen de gemeenteraad om een en ander op te knappen of althans van gemeentewege po— gingen daartoe te ondernemen. Zo ver is het dus, voor wat de schuur betreft, niet meer gekomen. Waar op baseerde de Gemeente Beesel haar standpunt? Vermoedelijk op de notities in de "Lijst van aesthe— tisch en cultuurhistorisch belangwekkende panden binnen de gemeente Beesel" (opgesteld door C.A.Huygen, lid van het Comité Provinciale Monumentenbescherming, op 6 de— cember 1966), waarin Huis de Timmer weliswaar niet tot de beschermde monumenten wordt gerekend maar toch "be— scherming verdient": "Huis de Timmer. Mgr. Theelen— straat 24. Hoog smal dwarshuis. Op de 1e en 2e verdie— ping oude gepende blokvensters. Op de tweede zijn ze klein en vierkant en voorzien van tralies en luikjes. Vensters beneden gewijzigd. Dichtgemetselde wagenpoort in lange gevel. 186 eeuw. Evenwijdig, iets teruglig— gend, schuur met korfboogwagenpoort." Huis de Timmer wordt in dezelfde groep genoemd als bij— voorbeeld De Klerkenhof, waarvan Huygen naast de zake— lijke gegevens opmerkt, dat er in details nogal aan de— ze laatst genoemde hoeve is geknoeid. Waarom hij geen opmerkingen plaatst bij Huis de Timmer, bevreemd mij. Want ook hier werd nog al flink aan verbouwd; vooral aan de schuur. Hiervan werd de oorspronkelijke hoofd— vorm diverse keren gewijzigd. |
|
Maar laten we eens bij het begin beginnen. Op de Smaberskaart van 1781 komt het gebouw niet voor, op de Tranchotkaart van 1820 wel. Huygen vermeldt een 18e eeuwse bouwstijl, zodat het dus gebouwd werd tussen 1781 en 1800. Oorspronkelijk waren het Woonhuis en de evenwijdig liggende schuur even lang, d.w.z. ze lagen beiden tot aan de Mgr. Theelenstraat. ' De eerste bewoners 0p deze hoeve was de familie Janssen (waarschijnlijk een zoon van schepen Jan Janssen). Of hij ook de opdrachtgever voor de bouw is geweest, is niet bekend maar wel aannemelijk. Het gezin Janssen kreeg diverse kinderen, waarvan zoon Gerard (die later ambtenaar van de Burgerlijke Stand van Beesel werd) in 1821 huize 'De Cruysberg' kocht en deze liet verbouwen tot zijn huidige vorm. Hier werd in 1830 Joannes Janssen geboren, de latere burgemeester van Beesel. . Een andere zoon nam het ouderlijk huis over en liet waarschijnlijk de boerderij in 1835 verbouwen. (In een stenen deuromlijsting in het woonhuis wordt het jaartal 1835 vermeld.) Het voorste gedeelte van de schuur (0n— geveer 10 meter) ging toen vermoedelijk tegen de vlakte om plaats te maken voor een open maalinrichting. Waar— schijnlijk werden er toen van de vrijgekomen stenen stallen gebouwd. Ook is niet ondenkbaar, dat een stenen gebouw, dat pal achter het Woonhuis aan de "Wyer" (vij— ver) lag, toen werd gesloopt. Dit gebouw kan een op wa— terkracht aangedreven maalinrichting hebben gehad die mogelijk in onderdelen gebruikt werd voor de open maal— inrichting bij de schuur. In 1864 verliet de familie Janssen de boerderij en ver— pachtte deze aan de familie Nijssen. De pacht werd be— taald aan burgemeester Janssen op huize 'De Cruysberg'. Een zoon van de familie Nijssen werd vôôr 1900 de nieuwe pachter op Huis de Timmer. In 1912 was deze waarschijnlijk al overleden omdat zijn vrouw ("de schoondochter") toen de boerderij kocht van de familie Janssen. In 1935 nam een zoon van haar de boerderij over en in 1966 kwam het bedrijf in handen van de huidige eigenaar Jan Nijssen. |
|
\ ì De gebouwen waren toen nog in vrij redelijke staat, on- danks het feit dat de schuur de nodige littekens droeg van verbouwingen en herstelwerkzaamheden. De schuur had onder andere een kompleet nieuw gemetselde zijgevel van machinaal gemaakte stenen met moderne deur— en raamko— zijnen. Alleen de noordelijke zijgevel en het spantwerk met dak waren nog in originele staat. Waarschijnlijk heeft Huygen de situatie van de schuur destijds ook zo geinventariseerd, doch schonk hij er verder geen aan— dacht aan. Hij had voornamelijk belangstelling voor het woonhuis met zijn voor deze streken toch wel zeldzaam schilddak. Dat hij in zijn rapport ook de schuur noemde kwam omdat beide gebouwen tesamen het bekende Limburgse hoftype vormden. Of de schuur in dit verband ook een schilddak heeft gehad — wat gebruikelijk was — is niet bekend; het dak met topgevels pastte in ieder geval niet bij het schilddak. Dat er met de sloop van de schuur iets waardevols is verdwenen, lijkt mij dan ook wat teveel van het goede. Veeleer dient de Gemeente Beesel te letten Op het woon— huis, dat ondanks zichtbaar achterstallige onderhoud ‘(met inbegrip van de gewijzigde vensters op de beneden— verdieping en de dichtgemetselde wagenpoort in de lange zijgevel) het behouden dubbel en dik waard is. (Frans Geerlìngs) |